Plaj Alanında Vatandaşın Eşyasını Koymasına Engel Olmak “Kişiyi Hürriyetinden Yoksun Kılma” Suçudur

Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 26.02.2025 tarihli 2022/82 E. – 2025/98 K. sayılı kararı

Kararın Özeti:
Yargıtay Ceza Genel Kurulu, 26.02.2025 tarihli ve 2022/82 E. – 2025/98 K. sayılı kararında, deniz kenarında halka açık alanda meydana gelen bir olayı değerlendirmiştir. Plaj işletmesinde çalışan sanıkların, plajda şezlonglar ile kıyı çizgisi arasında bulunan kumsal kısmına eşyasını bırakan kişileri tehdit ederek bu alana girmesine ve deniz kenarında oturmasına engel oldukları belirlenmiştir.

Mahkeme, sanıkların bu davranışlarının yalnızca işletme kurallarının ihlali değil, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun unsurlarını oluşturduğuna hükmetmiştir. Sanıklar, işletmenin hizmetlerinden yararlanmayan kişilerin kıyıya girişini zorla engellemiş, böylece mağdurların serbestçe hareket etme hakkını fiilen kısıtlamışlardır.

Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun Değerlendirmesi:
Kararda, sanıkların plajın kıyı hattına erişimi fiziksel engelleme ve tehdit yoluyla sınırlamaları, kişilerin anayasal özgürlüklerine doğrudan müdahale olarak değerlendirilmiştir. Eylemin, 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 109. maddesi kapsamında “kişiyi hürriyetinden yoksun kılma” suçunu oluşturduğu kabul edilmiştir.

Kurul, kıyıların kamuya açık alanlar olduğunu ve özel işletme sınırları içinde dahi olsa vatandaşın bu alanlardan yararlanmasının engellenemeyeceğini belirtmiştir. Eylemin birden fazla kişi tarafından gerçekleştirilmesi, suçun nitelikli hâlini oluşturmakta; bu durumda alt sınırdan ve iyi hâl indirimi uygulansa dahi netice cezanın yaklaşık 3 yıl 4 ay hapis cezasına denk geleceği belirtilmiştir.

Emsal Niteliği ve Sonuç:
Bu karar, özel işletmelerin kamuya açık alanlarda — örneğin plaj, sahil, park gibi yerlerde — kişilerin hareket özgürlüğünü kısıtlayacak şekilde fiili engelleme veya tehditte bulunmalarının cezai sorumluluk doğuracağı yönündedir.

Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 26.02.2025 tarihli 2022/82 E. – 2025/98 K. sayılı kararı, bu tür fiillerin yalnızca idari yaptırımla değil, cezai yaptırımla da sonuçlanabileceğini göstermektedir.

Kaynaklar:

• Yargıtay Ceza Genel Kurulu, 26.02.2025 tarih, 2022/82 E. – 2025/98 K.

• Yargıtay 11. Ceza Dairesi, 29.04.2024 tarih, 2024/2293 E. – 2024/5628 K.

• Karar metni ve özet: Adalet Bakanlığı – UYAP Emsal Karar Arşivi